Naturalnie występuje w trzcinie cukrowej, został wprowadzony jako środek leczniczo-kosmetyczny ćwierć wieku temu. Obecnie dzięki nowym sposobom jego stosowania przeżywa renesans i będzie jednym z elementów terapii dermatologicznej XXI wieku. Może być stosowany w różnych stężeniach. Od zastosowanego stężenia zależy sposób i intensywność jego działania na skórę. Daje to możliwość dobrania stężenia w zależności od rodzaju skóry, charakteru zaburzenia i oczekiwanego efektu.
Wielokrotne stosowanie kwasu glikolowego ma bardzo korzystne działanie na skórę właściwą prowadząc do zwiększenia jej grubości o około 25% (skóra z wiekiem ulega ścieczeniu) bez wywoływania stanu zapalnego. Przy długotrwałym stosowaniu (6 miesięcy i dłużej) preparatów zawierających kwas glikolowy dochodzi do odbudowy włókien sprężystych i poprawy elastyczności skóry. Równoległe obserwuje się zwiększoną produkcję włókien kolagenu i mukopolisacharydów, co prowadzi do spłycenia zmarszczek i długofalowej poprawy biologicznych i elastycznych właściwości skóry.
Zastosowanie kwasu glikolowego w peelingu:
– usuwanie przebarwień: (piegi, ostuda(melasa), plamy soczewicowate, przebarwienia pozapalane)
– redukcja drobnych i głębszych zmarszczek – efekt odmładzania
– spłycenie blizn
– zapobieganie starzeniu się skóry
– nawilżenie skóry
– poprawa barwy i faktury skóry
– trądzik grudkowo-kostkowy, zaskórniki
– suchość skóry w przebiegu zmian chorobowych